ثم شقت اسماء بنت عمیس جیبها و خرجت
فتلقاها الحسن و الحسین ع فقالا:این امنا ؟
فسکتت
فدخلا البیت
فاذا هی ممتده فحرکها الحسین(ع)
فاذا هی میته فقال : یا اخاه آجرک الله فی الوالده
فوقع علیها الحسن (ع) یقبلها مره و یقول: یا اما کلمینی قبل ان تفارق روحی بدنی.
قالت: فاقبل الحسین(ع)
یقبل رجلیها و یقول: یا اماه انا ابنک الحسین! کلمینی قبل ان یتصدع قلبی فاموت.!
+نمیشود فاطمیه بشود و این بخش مقتل را نخوانم.ننویسم.نبارم
و من،تقدیرم شمایید بانو،مادر،عزیز،خیر البشر.
و من،اسمم اسماءست و رسمم عشق شما،ارزوی خادمیِ شما.
و من،لایمکن الفرار از حکومتِ شمام.
و من.
کاش هجده ساله میماندم.کاش هجده ساله میمردم.و شما میدانید .
درباره این سایت